Βιογραφικό Νίκου Μακρή

                         

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΑΚΡΗ

(Χρήσιμη αναφορά: filosofiko-kafeneio.blogspot.com ή Google: Νίκος Μακρής)

Ο Νίκος Μακρής γεννήθηκε στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας το 1947 (κεφαλονίτικη καταγωγή). Τελείωσε τη Στοιχειώδη και Μέση εκπαίδευση στη γενέτειρά του και στη συνέχεια σπούδασε στην Αθήνα, στο Παρίσι και (περιστασιακά) στο Λονδίνο φιλοσοφία, θεολογία και γαλλική φιλολογία.

Είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (Τμήμα Γαλλικών Σπουδών), της Θεολογικής Σχολής του ίδιου Πανεπιστημίου και του Τμήματος Φιλοσοφίας, Ψυχολογίας και Παιδαγωγικής (Τομέας Φιλοσοφίας) του Παν/μίου Ιωαννίνων.

Είναι επίσης κάτοχος δύο  D. E. Α. (Σορβόννη και Καθολικό Πανεπιστήμιο Παρισίων) και διδάκτορας φιλοσοφίας (Σορβόννη, Paris IV).

Απ’ το 1979 διδάσκει στη Μέση Εκπαίδευση (δεκαεπτά έτη στο Λεόντειο Λύκειο Νέας Σμύρνης, δύο έτη στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο Σάμης Κεφαλληνίας, έξι έτη στο Λύκειο Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά και πέντε έτη στο Ελληνικό Τμήμα του Τρίτου Ευρωπαϊκού Σχολείου Βρυξελλών)  κυρίως φιλοσοφία και λογοτεχνία και είναι στρατευμένος στην πνευματική ζωή. Υπήρξε εισηγητής, ομιλητής και διοργανωτής συναντήσεων και σεμιναρίων σχετικών με την εκπαιδευτική ζωή και τα προβλήματά της παιδείας στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, όπως και υπεύθυνος πολλών σχολικών εκδηλώσεων τόσο στο χώρο του σχολείου όσο και εκτός αυτού.

Δίδαξε επιπλέον φιλοσοφία στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, στο Δημοτικό Πανεπιστήμιο του Πειραιά, στη ΧΕΝ Αθηνών και έδωσε δεκάδες διαλέξεων σε επίσημα βήματα (Αρχαιολογική Εταιρία, Παρνασσός, Ελληνοαμερικανική Ένωση, Εστία Παναγιώτης Κανελλόπουλος, Αίθουσα Ένωσης Συντακτών Ημερήσιου Τύπου, κ.α.) Συνεργάστηκε με τα περιοδικά Διαβάζω, Ευθύνη, Νέα Εστία, Σύγχρονη Σκέψη, Πολιτικά Θέματα, Les Etudes Philosophiques, Les cahiers du ΧΧe siècle, κ. α. Δεκάδες άρθρα του δημοσιεύτηκαν επίσης στην εφημερίδα Η Καθημερινή. Πήρε μέρος σε πλήθος συνεδρίων τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό και σχετικές εισηγήσεις του έχουν δημοσιευθεί σε ανάλογα πρακτικά.

Απ’ το 1998 διευθύνει στην Αθήνα το Φιλοσοφικό Καφενείο (Αθηναϊκά Βραδινά Φιλοσοφικών Συζητήσεων-Αναζητήσεων)το οποίο λειτουργεί και στις Βρυξέλλες υπό την αιγίδα του Κύκλου Μελέτης Συγχρόνων Προβλημάτων του οποίου είναι και Πρόεδρος.

Είναι μέλος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρίας, της Εθνικής Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, της Εταιρίας Les Amis de Gabriel Marcel και άλλων πνευματικών και ανθρωπιστικών σωματείων.

Δημοσίευσε περισσότερα από εξήντα βιβλία απ’ τα οποία τα 40 είναι αποκλειστικά φιλοσοφικού περιεχομένου, αρκετά έχουν άμεση σχέση με τη λογοτεχνία, κυρίως με την τραγωδία (δημοσίευσε δέκα τραγωδίες) και την αισθητική και τρία με το μάθημα της έκθεσης.

Χειρίζεται άνετα του Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές και, παράλληλα με την εκπαιδευτική του αποστολή, συνεχίζει την πνευματική του στρατεία ως συνταξιούχος απ' το 2010.

Ενδεικτικές κρίσεις: Το πανόραμα αυτού του διαχρονικού παραδαρμού για την αποκάλυψη ενός νοήματος  μας προσφέρει ο Νίκος Μακρής μέσα απ’ τη μνημειώδη του τοιχογραφία…Αυτά τα περίσκεπτα μελετήματα δημιουργούν ένα δεσμευτικό προηγούμενο, ώστε κάθε αναψηλάφηση του ίδιου θέματος να τα προϋποθέτει, είτε πρόκειται να συμπλεύσει κανείς με το συγγραφέα, είτε όχι. Ιδού λοιπόν ο άνθρωπος ως τεχνουργός και ως ρέκτης του πνεύματος. Στη μελέτη του όλα συγκλίνουν στην απόδειξη ότι η αλουργίδα μας έχει πανάρχαια ύφανση. Παν. Βρετάκος. Ελληνική Φιλοσοφική Επιθεώρηση, τ. 5, 1988, σελ. 74-75.

Πολλοί ασχολούνται με τη φιλοσοφία, όμως η ίδια το χρυσό κλειδί της το έχει χαρίσει δε πολύ λίγους. Ανάμεσα  σ’ αυτούς τους χαρισματούχους είναι και ο Νίκος Μακρής. Με το χρυσό κλειδί ανοίγει διαμερίσματα που  είναι απροσπέλαστα στη μέση συνείδηση. Έστω κι αν τούτη μελετάει φιλοσοφία δια βίου. Χρήστος Μαλεβίστης,  Νέα Εστία, 1994, σε. 1313.

Ο Νίκος Μακρής μέσα από τις περιπλανήσεις στο χώρο των μεγάλων φιλοσοφικών ρευμάτων και προσωπικοτήτων, αλλά και με μια εσωτερική οδοιπορία προς τις πηγές, τις αρχέγονες και ανεξάντλητες που προϋποθέτει η αναζήτηση της ουσίας της υπάρξεως, μας δίνει  ένα πλέγμα των ιδεών και των συμβόλων που ενυπάρχουν στον κρύφιο λόγο, το μυστικό που η φιλοσοφική εγρήγορση προσπαθεί να εντοπίσει και να αποκαλύψει τη μοναδική του ομορφιά. Δημ Σταμέλος, Ελευθεροτυπία, 15 Μαΐου 1991.

             ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΚΡΗ

Φαινόμενα και πραγματικότης*, «Τήνος», 1969.

Απ’ τη Νοσταλγία στην Πραγματικότητα*, «Τήνος», 1971.

Τα Μεταφυσικά Θεμέλια της Μυστικής, (Β΄ έκδοση) «Δρόμων», 2008.

Η Βίβλος Εικονογραφημένη για Μικρά Παιδιά, «Σιδέρης», 1980.

Ο Κόσμος των Ιδεών*, “Imago”, 1981.

Η Ζωή του Χριστού Εικονογραφημένη για Μικρά Παιδιά,

«Σιδέρης», 1982.

Μαρξισμός και αφετηρίες της Πολιτικής Συνείδησης*,

«Συντροφιά», 1982.

Ντοστογιέφσκυ και Μπερνανός*, «Συντροφιά», 1982.

Παιδεία του Μυστηρίου, «Συντροφιά», 1983.

Μεταφυσική του Πνεύματος της Παιδικότητας, «Δωδώνη», 1983.

Κατακερματίζεσθαι την Ουσίαν*, «Μήνυμα», 1983.

Εκθέσεις-Λογοτεχνήματα*, «Γαλάζιο Αιγαίο, 1983.

Λειμωνάριο, «Τήνος», 1986.

Αμεσότητα και Εξωτερικότητα*, «Συντροφιά», 1987.

Σύγχρονοι Προβληματισμοί, «Αναστασάκης», 1987.

Μελέτη Θανάτου, «Δωδώνη», 1988.

Το Περιδέραιο της Περιστεράς*, «Εποπτεία», 1988.

Είναι και διαθλάσεις του Ποιητικού Λόγου, «Δωδώνη», 1989.

Εισαγωγικό Λεξικό Πολιτικών Όρων και Φιλοσοφίας,

 «Πολιτικά Θέματα/Ίρις», 1990.

Ο Κρύφιος Λόγος, «Δωδώνη», 1990.

Τα Κοινωνικά Συστήματα*, «Πολιτικά Θέματα/Ίρις», 1991.

Η Καταγωγή των Θρησκειών, τ. Α΄+Β΄, «Πολιτικά Θέματα/Ίρις», 1993.

Ο Διαμελισμός του ιππότη, «Συντροφιά», 1994.

Δον Ζουάν ο νεότερος, «Δωδώνη», 1994.

Πανόραμα της Σύγχρονης Σκέψης, «Πολιτικά Θέματα/Ίρις», 1994.

Οι Έλληνες Φιλόσοφοι της Αρχαιότητας και η Φιλοσοφία, τ. Α΄+Β΄,

 «Σμπίλιας», 1995 (Β΄ έκδοση 2006).

Το Άσπιλο του Θανάτου, «Οι Εκδόσεις των Φίλων», 1996.

Νεοελληνική Λογοτεχνία και Δοκίμιο, «Αναστασάκης», 2000.

Μέγας αυλισμός, «Δρομεύς», 2000.

Έρως και Φιλοσοφία, «Λογοσοφία», 2001.

Εγγύτητα και Απόσταση, «Δωδώνη», 2001.

Η Αιώνια Φιλοσοφία, «Δρόμων», 2002.

Το Τέλος της Νοσταλγίας, «Δρόμων», 2002.

Το Δαχτυλίδι της Επιστροφής, «Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος», 2003.

Τέχνη και Αισθητική της Λογοτεχνίας, «Δρόμων», 2003

Ο τελευταίος ιδαλγός, «Δωδώνη», 2003.

Η Αποκάλυψη της Φιλοσοφίας, «Δρόμων», 2004.

Φιλοσοφία του κάλλους, «Δρόμων», 2005.

Γνώση και Αλήθεια, «Δρόμων», 2006.

Σοφία και Φιλοσοφία, «Δρόμων», 2007.

Νοσταλγία και Φιλοσοφικός Νόστος, «Δρόμων», 2008.

Κάλλιστος Κόσμος, «Δρόμων», 2009.

Αιώνια Φιλία, «Δρόμων», 2009.

Ηθική και Λογική, «Δρόμων», 2010.

Ο Λόγος του Πνεύματος, «Δρόμων», 2011.

De la conscience exilée, «Dromon», 2011.

Ο μαγεμένος πύργος και ο παλιάτσος, «Δρόμων», 2011.

Πρώτη Φιλοσοφία, Δρόμων, 2012

Θυσία (Προμηθέας και Ατλαντίδα), Δρόμων, 2012. 
Θάνατος και Φιλοσοφία, Δρόμων, 2013.
Πρώτιστη Γνώση, Δρόμων, 2014.
Φαντασία, Δρόμων, 2015.
Ίκαρος και Θησέας, Δρόμων, 2015.
Η Συντριβή των Συμπληγάδων, Δρόμων, 2015.
Γλώσσα και Φιλοσοφία, Δρόμων, 2016,
Ζήνων και Χρύσα, Δρόμων, 2016.
Μυστική και Φιλοσοφία, Δρόμων, 2017.Ζήνων και Χρύσα, τραγωδία, Δρόμων, 2017.
Ιστορία και Πολιτισμός (Αναγκαιότητα και Ελευθερία), Δρόμων, 2018.
Προκρούστης και Ιανός, Δρόμων, 2018, Δρόμων, 2020

Ματαιότητα και Νόημα, Δρόμων, 2019.

Οδυσσέας και Αινείας, Δρόμων, 2019.

Γνώση και Συνείδηση, Δρόμων, 2020.

Ιξίων και Αγάθη, Δρόμων, 2020.

Άπειρο και πεπερασμένο, Δρόμων, 2022

Ματωμένη Ωραιοότητα, .Δρόμων, 2022.

Ζώνη πυρός ή Πυρφλεγής θητεία, Δρόμων, 2022.

Υπέρβαση και Υπερβατικότητα, Δρόμων, 2023.

Μετέφρασε, επιπλέον, βιβλία απ’ τα Γαλλικά και τα Αγγλικά (των H. Bergson, G. Berkeley, R. Descartes, A.N. Whitehead, G. W. Leibniz, G. E. Moore, G. Bernanos, G. Marcel, J. Bedier, G. Snyders, A. France, Maine de Biran, Amiel, Vauvenargues,  J. Lachelier, S. Alexander, S. Radhakrishnan, Nagarjuna, Πλάτωνος) και δημοσίευσε πλήθος άρθρων και μελετών σε περιοδικά και εφημερίδες.

* Τα φέροντα αστερίσκο είναι εξαντλημένα.