βιβλία του νίκου μακρή

βιβλία του νίκου μακρή
The School of Athens-Raphael (Apostolic Palace, Vatican City)

Πέμπτη 5 Οκτωβρίου 2023

ΘΑΥΜΑΣ:ΑΘΗΝΑΪΚΑ ΒΡΑΔΙΝΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΩΝ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ-ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΩΝ, ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ


ΑΘΗΝΑΪΚΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ, Δημητρακοπούλου 53-55,

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

 

Αθήνα

Τηλ. 6977093615

Nikos.makris2@gmail.com

Θέμα συζητήσεων: Άπειρο και Απεριόριστο

22-1-2025 Ορισμός του απεριόριστου

Ορίζεται το απεριόριστο; Ας δούμε τι μας λέει ο όρος προσφεύγοντας και πάλι στο είναι του ορισμού που είναι πάντα σχετικό και υποκείμενο σε συνεχή αλλαγή. Όταν ορίζουμε επομένως επικεντρωνόμαστε στην εκάστοτε υπάρχουσα κατάσταση και λαμβάνοντας υπόψη μας και τα άλλα οριζόμενα που συνυπάρχουν με το συγκεκριμένο μετρούμενο και οριζόμενο. Προκύπτει αβίαστα πως οι μετρήσεις και οι ορισμοί είναι σχετικοί αλλά νοούνται απολύτως

Επομένως, κάθε οριζόμενο είναι και απεριόριστο δεδομένης της εσαεί μεταβολής που συνέχει το ανθρωποκοσμικό συμβαίνον. Ωστόσο, οι μετρήσεις και οι ορισμοί έχουν εγκυρότητα η οποία, ρευστή οπωσδήποτε, είναι έγκυρη.

Προκύπτει αβίαστα πως το απεριόριστο αυτό καθεαυτό είναι μεν σχετικό, αλλά νοείται απολύτως, κάτι που υπαινίσσεται το δεσμό απεριόριστου και απείρου.

Όταν προσεγγίζουμε επομένως οποιοδήποτε πεπερασμένο, προϋποθέτουμε άδηλα την απόλυτη φύση του η οποία εικονίζεται συμβολικά στον αισθητό κόσμο με την πολυμορφία του που είναι απέραντη υπό την αδήριτη εννόηση της απειρίας που συνέχει όλα τα περιοριζόμενα που ουσιαστικά δεν περιορίζονται, παρά έγχρονα.

Το απεριόριστο επομένως μηνύει ουσιωδώς το συνέχεσθαί του από ό,τι δεν περιορίζεται αλλά περιορίζει.

Επόμενες συναντήσεις: 12-2-2025: Η φύση του συμβαίνοντος,εισηγητής: Νίκος Μακρής, 26-2-2025: 19-3-2025: Χωρικότητα και απεριόριστο. ‘’Όρια’’ του κοσμανθρώπου, εισηγητής: Νίκος Μακρής, 9-4-2025: Το κοσμικό ήθος ως αποκαλυπτόμενο απ’ το συνυπάρχειν. Εισηγητής: Νίκος Μακρής, 7-5-2025: Οντικό και Υπάρχον. Εισηγητής: Νίκος Μακρής. 1-5-2025: Καταληκτικό.

filosofiko-kafeneio.blogspot.com



ΑΘΗΝΑΪΚΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ, Δημητρακοπούλου 53-55, Αθήνα

Τηλ. 6977093615

Nikos.makris2@gmail.com

Θέμα συζητήσεων: Άπειρο και Απεριόριστο

                                                18-12- 2024

Ορισμός και Όρια του περιορίζειν. Έχουμε επισημάνει πολλές φορές πως κάθε ορισμός είναι περιορισμός και πως περιγράφει χωρίς να εξηγεί, χωρίς να εισέρχεται στο είναι των πραγμάτων. Ο ορισμός δε μας λέει το είναι τα οριζόμενα, αλλά πώς είναι και επ’ αυτού η επιστημονική θεώρηση είναι απαραίτητη, παρά τον πρόσκαιρο χαρακτήρα της ο οποίος μπορεί να μετασχηματισθεί ή και να υπερβαθεί.

Κι όμως υπάρχει κάτι το προαπαιτούμενο: Ορίζουμε πράγματα και καταστάσεις πραγμάτων που έχουν κοινούς χαρακτήρες, άλλως θα ήταν αδύνατο κάθε ορισμός και προσδιορισμός.

Τι συνδέει τα πράγματα ώστε να είναι συγκρίσιμα, όμοια, ανόμοια, εναντία, κ. ο. κ.; Είναι οι χαρακτήρες των πραγμάτων αισθητές ποιότητες ή αντιληπτικές πραγματικότητες που έχουν άμεση σχέση με το πνεύμα μας, ή καταστάσεις άσχετες με τις δυνατότητές μας; Οι απαντήσεις ποικίλλουν κατά τις σχολές, είναι αυτονόητο.

Ό,τι όμως παραμένει και καθιστά το θέμα μας επίκαιρο αλλά και διαρκές, είναι το εξής: Είναι τα αισθητά πράγματα και οι εγκύπτουσες  καταστάσεις απεριόριστα και ποια η σχέση τους με το άπειρο ως απερίληπτο που ορίζει κάθε περιληπτό και περιγραπτό; Αυτό θα μας απασχολήσει.

Επόμενες συναντήσεις: Επίσης: 22-1-2025, 12-2-2025,26-2-2025, 19-3-2025, 9-4-2025, 7-5-2025, 21-5-2025.

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ!!! ΕΓΚΑΡΔΙΕΣ ΕΥΧΕΣ!


ΑΘΗΝΑΪΚΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ, Δημητρακοπούλου 53-55, Αθήνα

Τηλ. 6977093615

Nikos.makris2@gmail.com

Θέμα συζητήσεων: Άπειρο και Απεριόριστο

                                                                11-12- 2024

 

Ύπαρξη και Ουσία. Όλα τα αισθητά πράγματα υπάρχουν. Πώς υπάρχουν όμως: Ως πράσσοντα, ως ακίνητα, ως μεταβαλλόμενα ή ως αιώνια;

 

Αν ως υπάρχοντα είναι μεταβλητά κ. ο. κ., δεν είναι δυνατό να γίνονται αντιληπτά και δεν είναι δυνατό να δημιουργείται λογισμός, γνώση και λογική. Ήδη ο Πρωταγόρας και οι σκεπτικιστές έρχονται στη σκέψη μας.

Αν υπάρχουν ως απεικάσματα των αιωνίων ιδεών τους κατά τρόπο που η αισθητή τους φύση να μην είναι παρά συμβολικές απομιμήσεις του αιωνίου είναι τους, όπως λ.χ. οι αριθμοί κατά πολλούς μαθηματικούς, η ουσία τους είναι αναλλοίωτη. Εδώ ο ιδεαλισμός και κυρίως ο πλατωνικός, είναι παρών.

 

Ωστόσο, είναι βέβαιο πως η αντίληψη της αλλαγής, της μεταβολής, της φθοράς των πραγμάτων δεν ανήκει στα πράγματα, αλλά στο πνεύμα μας που καθορά την ουσία τους, απαραίτητη προϋπόθεση γνώσης τους.

Τι προηγείται επομένως: Η ύπαρξη των πραγμάτων ή η ουσία τους; Σε αυτό το ερώτημα οι σχολές (ιδεαλισμός, ρεαλισμός, πανθεϊσμός) και τα πολλά συγγενικά τους ρεύματα διαπλέκονται δημιουργικά χωρίς να καταλήξουμε σε έναν ανώριμο σχετικισμό ή και εκλεκτισμό.

Επόμενη συνάντηση: 18-12-2024. Επίσης: 22-1-2025, 12-2-2025,26-2-2025, 19-3-2025, 9-4-2025, 7-5-2025, 21-5-2025.

 

 




ΑΘΗΝΑΪΚΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ, Δημητρακοπούλου 53-55, Αθήνα

Τηλ. 6977093615

Nikos.makris2@gmail.com

Θέμα συζητήσεων: Άπειρο και Απεριόριστο

                                                                      

  4-12- 2024 Εκτατό, Πνεύμα και συγκεκριμένο

Είναι γνωστό πως το πρόβλημα του εκτατού προϋποθέτει τα αισθητά πράγματα, την αίσθησή τους που δεν είναι τα αισθητά και την αντίληψή τους. Ό,τι επομένως αντιλαμβανόμαστε, προϋποθέτει τα προηγούμενα, αλλά το ερώτημα παραμένει: Είναι τα αισθανόμενα-αντιλαμβανόμενα πραγματικά μεγέθη τα οποία κοινωνούν εξαιτίας των κοινών τους γνωρισμάτων, είναι, επιμένουμε εκτατά, εκτείνονται δηλαδή και μεταβάλλονται αενάως ως κινητά, φθαρτά, μεταβλητά, αιωνιζόμενα κατά τρόπο που το συμβαίνον να είναι πάντα μεταβαλλόμενο; Πώς μπορούμε επομένως να εκτιμήσουμε ένα εκτατό μέγεθος το οποίο εσαεί μεταβάλλεται, φθείρεται, κινείται κ. ο. κ.; Ιδού το ερώτημα το σχετικό με τη φύση του εκτατού: Υπάρχει εκτατό αυτό καθεαυτό, οπότε προαπαιτείται ο απόλυτα εκτατός χώρος στον οποίο κινούνται, μεταβάλλονται κ. ο. κ.; Δημιουργούνται όμως προβλήματα: Είναι δυνατό ο χώρος ως απέραντος, ομογενής, απόλυτος, άχρονος, να φιλοξενεί εκτατά, μεταβλητά, κινητά, κ.ο.κ.;

Θα εξετάσουμε επομένως τη φύση του εκτατού και θα αναρωτηθούμε ως προς το αν το εκτατό είναι όντως υλικό και όχι πνευματικό.

Θα ερευνήσουμε επίσης τη φύση του χώρου ώστε να προσεγγίσουμε κατά το δυνατό το κύριο πρόβλημά μας, τη φύση του πνεύματος, του λόγου, του λογίζεθαι και της φύσης του συγκεκριμένου. ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ: 11, 18 Δεκεμβρίου. Θα ανακοινωθούν έγκαιρα οι συναντήσεις μας της επόμενης χρονιάς.

 


ΑΘΗΝΑΪΚΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ, Δημητρακοπούλου 53-55, Αθήνα

Τηλ. 6977093615

Nikos.makris2@gmail.com

Θέμα συζητήσεων: Άπειρο και Απεριόριστο

                                                                                                27 Νοεμβρίου 2024, συνέχεια.

Αισθητός κόσμος και αειγενής Πρωτοπληροφορία: Όταν κάνουμε λόγο για τον αισθητό κόσμο συνήθως αγνοούμε ότι είμαστε μέρη του, μέρη μιας αμέριστης οντικά πραγματικότητας η οποία δε μπορεί να οριοθετηθεί, στην οποία δε μπορούμε να θέσουμε όρια. Αναρωτιόμαστε συνήθως τα υάρχει έξω απ’ τον κόσμο, αλλά αυτό συνιστά αφετηριακή πλάνη, καθόσον δεν είναι διανοητή καμία πραγματικότητα έξω απ’ τον κόσμο.

Ο αισθητός κόσμος επομένως συλλαμβάνεται, νοείται καλύτερα, απολύτως, είναι μύχια αλήθεια χωρίς την οποία δεν είναι διανοητή ούτε η αίσθηση, ούτε η αντίληψη, ούτε η γνώση. Υπάρχει επομένως, ίσταται απολύτως δηλαδή, ό,τι καθιστά δυνατή τη σύλληψη και αντίληψη του κόσμου μας με αφετηρία την ένσαρκη κατάστασή μας και, επίσης το συνυπάρχειν ανθρώπου και κόσμου. Δε βρισκόμαστε στον κόσμο όταν τον θεωρούμε στο σύνολό του παράσταση επειδή δεν είναι παραστατός εν συνόλω. Παραστατά είναι τα συγκεκριμένα πράγματα μέσω της χωροχρονικής φαντασίας, της μνήμης και της εσαεί συναντιληπτικής ενσυναίσθησης.

Υπ’ αυτό το πνεύμα οφείλουμε να εξετάσουμε τι σημαίνει αισθητός κόσμος στον οποίο μετέχουμε de facto, αιώνια θα λέγαμε, χωρίς αρχή, χωρίς τέλος. Ιδού το πρόβλημα το οποίο μας θυμίζει άμεσα την πρωτοπληροφορία που δεν είναι η πρώτη γνώση με την οποία κοινωνούμε με τον κόσμο χωρίς τη διαμεσολάβηση οποιασδήποτε άλλης πνευματικής μας καταλληλότητας. Είναι άμεση και αδιαμεσολάβητη αλήθεια η οποία μας οδηγεί σε κάθε επιμέρους διανοητική, ηθική, συναισθηματική προσπάθεια.

Ήδη οδηγούμαστε στη διάκριση απόλυτου και σχετικού, άτμητου και τμητού, άφθαρτου και φθαρτού, κάτι που οδηγεί και στην εξέταση του απεριόριστου και είναι και το κύριο θέμα των συναντήσεών μας.

 

 4, 11, 18 Δεκεμβρίου





ΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ,  13 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2024 ΛΟΓΩ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑΣ




ΑΘΗΝΑΪΚΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ, Δημητρακοπούλου 53-55, Αθήνα

Τηλ. 6977093615

Nikos.makris2@gmail.com

Θέμα συζητήσεων: Άπειρο και Απεριόριστο

                                                                6 Νοεμβρίου 2024

Η αειγενής Πρωτοπληροφορία και το ανθρωποκοσμικό: Έχουμε ήδη κάνει λόγο για τη ‘’σχέση’’ αίσθησης και αντίληψης, κάτι στο οποίο θα επανέλθουμε. Προήκει όμως, για να προχωρήσουμε με συνέπεια κατά το δυνατό, η εισήμανση ενός συμβαίνοντος χωρίς το οποίο είναι αδιανόητο το ανθρωποκοσμικώς υπάρχειν μας ως παναφετηρία οποιασδήποτε αξιολόγογησης.

Πρόκειται για την α-λήθεια του υπάρχειν μας στον κόσμο χωρίς την οποία ούτε η αίσθηση, ούτε η αντίληψη είναι διανοητές. Το υπάρχειν μας στον κόσμο δεν προκύπτει, δεν ανάγεται δε οποιαδήποτε προηγουμένη αρχή, είναι παναρχή η οποία ίσταται χωρίς προϋποθέσεις ή και αναγωγές.

Τι σημαίνει όμως ο όρος αειγενής πρωτοπληροφορία στον οποίο αναφερόμαστε; Όντως, το πρόβλημα είναι μείζον και απασχολεί φιλοσοφούντες αλλά και κάθε πνευματικά εργαζόμενο, όπως και όλους μας. Υπάρχουμε στον κόσμο ή είμαστε κοινωνοί του κοσμικού συμβαίνοντος με αδιαμεσολάβητο τρόπο ο οποίος και ορίζει κάθε περαιτέρω προχώρημά μας;

Αν όντως το υπάρχειν μας στον κόσμο είναι απόλυτη αρχή, αυτό σημαίνει πως ταυτιζόμαστε με ό,τι συ έχει τον κόσμο μας, με τη μεταβολή, με την αύξηση, με τη φθορά, κ.ο.κ. Γνωρίζουμε επομένως ό,τι καθιστά δυνατό τόσο το αισθάνεσθαι, όσο και το αντιλαμβάνεσθαι. Όλες οι εκ των υστέρων εμπειριστικές προσπάθειες ερμηνείας είναι αντιφατικές, καθόσον προϋποθέτουν αυτήν την αλήθεια η οποία μας θέτει μπροστά σε επερχόμενα επιμέρους προβλήματα.

Ας πούμε πως αυτή η αλήθεια μας θέτει, αυτόματα, όλα τα επακολουθούντα προβλήματα, όπως η φύση του αισθητού, το είναι της γνώσης, το συναίσθημα, ο λόγος και η λογική, κ.ο.κ., προβλήματα στα οποία θα επανέλθουμε σε προσεχείς συναντήσεις μας.

Υπάρχει όμως και μία αποκαλύπτουσα ‘’παράμετρος’’ ως ανυπόθετη: Αυτή η πρωτοπληροφορία δε μπορεί να είναι αντικείμενο παράστασης, είναι αναντιπαράσταση και απ’ τη στιγμή που προσπαθούμε να την αναπαραστήσουμε, τη χάνουμε. Ανέκφραστη, αλλά μήτρα κάθε εκφραστού, απόλυτη, αλλά ρήτρα κάθε σχετικού. Έτσι μόνο κάθε σχετικό-παραστατό-συμβολικό καθίστανται δυνατά, εκφραστά και γνώσιμα.

Εγείρονται βέβαια προβλήματα τα οποία θα μας απασχολήσουν προσεχώς. Θα αναγνωσθούν σχετικά κείμενα.

Επόμενες συναντήσεις:  27 Νοεμβρίου 4, 11, 18 Δεκεμβρίου.

 




ΑΘΗΝΑΪΚΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ, Δημητρακοπούλου 53-55, Αθήνα

Τηλ. 6977093615

Nikos.makris2@gmail.com

Θέμα συζητήσεων: Άπειρο και Απεριόριστο

                                                                6 Νοεμβρίου 2024

Η αειγενής Πρωτοπληροφορία και το ανθρωποκοσμικό: Έχουμε ήδη κάνει λόγο για τη ‘’σχέση’’ αίσθησης και αντίληψης, κάτι στο οποίο θα επανέλθουμε. Προήκει όμως, για να προχωρήσουμε με συνέπεια κατά το δυνατό, η εισήμανση ενός συμβαίνοντος χωρίς το οποίο είναι αδιανόητο το ανθρωποκοσμικώς υπάρχειν μας ως παναφετηρία οποιασδήποτε αξιολόγογησης.

Πρόκειται για την α-λήθεια του υπάρχειν μας στον κόσμο χωρίς την οποία ούτε η αίσθηση, ούτε η αντίληψη είναι διανοητές. Το υπάρχειν μας στον κόσμο δεν προκύπτει, δεν ανάγεται δε οποιαδήποτε προηγουμένη αρχή, είναι παναρχή η οποία ίσταται χωρίς προϋποθέσεις ή και αναγωγές.

Τι σημαίνει όμως ο όρος αειγενής πρωτοπληροφορία στον οποίο αναφερόμαστε; Όντως, το πρόβλημα είναι μείζον και απασχολεί φιλοσοφούντες αλλά και κάθε πνευματικά εργαζόμενο, όπως και όλους μας. Υπάρχουμε στον κόσμο ή είμαστε κοινωνοί του κοσμικού συμβαίνοντος με αδιαμεσολάβητο τρόπο ο οποίος και ορίζει κάθε περαιτέρω προχώρημά μας;

Αν όντως το υπάρχειν μας στον κόσμο είναι απόλυτη αρχή, αυτό σημαίνει πως ταυτιζόμαστε με ό,τι συ έχει τον κόσμο μας, με τη μεταβολή, με την αύξηση, με τη φθορά, κ.ο.κ. Γνωρίζουμε επομένως ό,τι καθιστά δυνατό τόσο το αισθάνεσθαι, όσο και το αντιλαμβάνεσθαι. Όλες οι εκ των υστέρων εμπειριστικές προσπάθειες ερμηνείας είναι αντιφατικές, καθόσον προϋποθέτουν αυτήν την αλήθεια η οποία μας θέτει μπροστά σε επερχόμενα επιμέρους προβλήματα.

Ας πούμε πως αυτή η αλήθεια μας θέτει, αυτόματα, όλα τα επακολουθούντα προβλήματα, όπως η φύση του αισθητού, το είναι της γνώσης, το συναίσθημα, ο λόγος και η λογική, κ.ο.κ., προβλήματα στα οποία θα επανέλθουμε σε προσεχείς συναντήσεις μας.

Υπάρχει όμως και μία αποκαλύπτουσα ‘’παράμετρος’’ ως ανυπόθετη: Αυτή η πρωτοπληροφορία δε μπορεί να είναι αντικείμενο παράστασης, είναι αναντιπαράσταση και απ’ τη στιγμή που προσπαθούμε να την αναπαραστήσουμε, τη χάνουμε. Ανέκφραστη, αλλά μήτρα κάθε εκφραστού, απόλυτη, αλλά ρήτρα κάθε σχετικού. Έτσι μόνο κάθε σχετικό-παραστατό-συμβολικό καθίστανται δυνατά, εκφραστά και γνώσιμα.

Εγείρονται βέβαια προβλήματα τα οποία θα μας απασχολήσουν προσεχώς. Θα αναγνωσθούν σχετικά κείμενα.

Επόμενες συναντήσεις: 13, 27 Νοεμβρίου 4, 11, 18 Δεκεμβρίου.

 

ΑΘΗΝΑΪΚΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ, Δημητρακοπούλου 53-55, Αθήνα

Τηλ. 6977093615

Nikos.makris2@gmail.com

Θέμα συζητήσεων: Άπειρο και Απεριόριστο

23-10-2024: Αίσθηση και αισθητό. Η αντίληψη.

Έχουμε τονίσει πως η αίσθηση είναι πνευματική λειτουργία. Τι σημαίνει όμως αυτό όταν η αίσθηση είναι αδιανόητη χωρίς τα αισθητό; Υπάρχουν πολλές θεωρήσεις όπως η πνευματοκρατική, η ιδεαλιστική, η εμπειριστική (μετριασμένος ή και ριζικός εμπειρισμός), η διαλεκτική κ.ο.κ.

Θα επμείνουμε στο εξής χωρίς το οποίο είναι αδιανόητη κάθε προσέγγιση της αίσθησης όπως και της αντίληψης: Πως είναι δυνατό να κάνουμε λόγο για την αίσθηση χωρίς τα αισθητά; Τα αισθητά όμως είναι πάντα κινητά, τμητά, φθαρτά, μεταβλητά κατά παράδοξο τρόπο που κάθε αισθητό είναι και τμητό και μεταβλητό κ.ο.κ.

Επιπλέον: Τα αισθητά αποφασίζουν ως προς το περιεχόμενο της αίσθησης ή η αντίληψη την οποία έχουμε για τα αισθητά;

Εδώ ακριβώς ανακύπτει ένα πρόβλημα: Μεταφέρει, κομίζει η αντίληψη κάτι το οποίο αποκρίνεται στη φύση των αισθητών ή ο σκεπτικισμός είναι αληθής όταν διατείνεται πως άλλο τα αισθητά και άλλο η αντίληψη την οποία νομίζουμε πως έχουμε. Αγνοούμε τη φύση τους.

Αυτή η προβληματική θα μας απασχολήσει κατά τη  σημερινή μας συνάντηση.

 

Επόμενες Συναντήσεις:

5, 13, 27 Νοεμβρίου

 4, 11, 18 Δεκεμβρίου





   ΑΘΗΝΑΪΚΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ-ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ

Φίλες και φίλοι, με χαρά σας ενημερώνω πως οι συναντήσεις μας θα συνεχισθούν για 26η χρονιά στο σπουδαστήριο της οδού Δημητρακοπούλου 55-Κουκάκι, πρώτος όροφος (Metro Φιξ), ημέρα Τετάρτη, στις 11.30 π.μ., κατά το ακόλουθο πρόγραμμα μέχρι τα Χριστούγεννα: 16, 23 Οκτωβρίου, 5,13, 27 Νοεμβρίου, 4,11,18 Δεκεμβρίου. (Για τις συναντήσεις του ερχόμενου έτους θα υπάρξει ενημέρωση).

Επιλέξαμε το θέμα ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΠΕΙΡΟ ως επίμετρο προηγηθεισών συζητήσεών μας, αλλά η θεματική θα είναι όπως πάντα ανοιχτή με παρεμβάσεις και εισηγήσεις όσων το επιθυμούν.

      Σας γνωστοποιούμε τα σημαντικά κεφάλαια των προβληματισμών μας:     

                        Ύπαρξη και Οντική Φύση

Οι προκείμενες της Σκέψης ως συστατικό στοιχείο της Γνώσης, Το άχρονο στο έγχρονο, Το Ένσαρκο ως Μεθόριος, Το Υποκείμενο ως Ορίζων του Κόσμου, Φαντασιακή Συνέχεια και Γνώση.

                              

                         Άπειρο και Απεριόριστο

Εκτατό και Πνεύμα, Ταυτότητα και Έγχρονη Ενότητα, Το Είναι των Αισθητών, Ορίζουσα του Αισθητού, Το Υπάρχον, Το Ον, Η Οντική Ρίζα, Απεριόριστο και Συγκεκριμένο, Το Όριο, Αρχιακές Έννοιες και Ενόραση, Ταυτότητα και Ενότητα. 

                                 

                           Αναβλέψεις

Ορίζοντας και Ορισμός, Πρώτη Γνώση και Στατικότητα, Γνώση και Επίγνωση, Το Πρόσωπο, Ενσυναίσθηση, Συνέχον, Ελευθερία, Ήθος, Θυσία, Μαρτυρία, Έγκοσμη Δημιουργική Αιωνιότητα, Πληρότητα και Πληρωματικότητα, Ελπίδα, Θάνατος, Κάλλος, Συνέχον-Περιέχον.

Ελπίζω πως οι προβληματισμοί που δημιουργούνται είναι σημαντικοί και πως θα προκαλέσουν γόνιμες συζητήσεις.

Με τους θερμούς μου χαιρετισμούς,

ΝΙΚΟΣ ΜΑΚΡΗΣ, τηλ. 6977093615

nikos.makris2@gmail.com









Αθηναϊκές Συναντήσεις Φιλοσοφικών Συζητήσεων-Αναζητήσεων (Φιλοσοφικό Καφενείο), 25ο έτος, Δημητρακοπούλου 53-55, Αθήνα. Τρίτη, 11.45. π.μ.

 28-5-2024: Η πλατωνική ουτοπία

 

Είναι γνωστό πως ο Πλάτων θεωρείται πατέρας της ουτοπίας. Κι όμως ανατοποθετούμενοι και μελετώντας την ιστορία των πολιτευμάτων και των καθεστώτων, οφείλουμε να εγκύψουμε στο πνεύμα της πλατωνικής πολιτικής φιλοσοφίας.

Αντιτάσσοντας το πραγματικό-ιστορικό στο ουτοπικό, εμβαθύνουμε και ίσως προβληματισθούμε αν ουτοπία (ου τόπος) είναι η βασιλεύουσα κατάσταση με όλες τις συνθέτουσές της και αλήθεια η άλλη θέα, η πλατωνική. Θα το αναλύσουμε με προσοχή.

Κείμενο: Ἐὰν μή, ἦν δ᾽ ἐγώ, ἢ οἱ φιλόσοφοι βασιλεύσωσιν ἐν [473d] ταῖς πόλεσιν ἢ οἱ βασιλῆς τε νῦν λεγόμενοι καὶ δυνάσται φιλοσοφήσωσι γνησίως τε καὶ ἱκανῶς, καὶ τοῦτο εἰς ταὐτὸν συμπέσῃ, δύναμίς τε πολιτικὴ καὶ φιλοσοφία, τῶν δὲ νῦν πορευομένων χωρὶς ἐφ᾽ ἑκάτερον αἱ πολλαὶ φύσεις ἐξ ἀνάγκης ἀποκλεισθῶσιν, οὐκ ἔστι κακῶν παῦλα, ὦ φίλε Γλαύκων, ταῖς πόλεσι, δοκῶ δ᾽ οὐδὲ τῷ ἀνθρωπίνῳ γένει, [473e] οὐδὲ αὕτη ἡ πολιτεία μή ποτε πρότερον φυῇ τε εἰς τὸ δυνατὸν καὶ φῶς ἡλίου ἴδῃ, ἣν νῦν λόγῳ διεληλύθαμεν. ἀλλὰ τοῦτό ἐστιν ὃ ἐμοὶ πάλαι ὄκνον ἐντίθησι λέγειν, ὁρῶντι ὡς πολὺ παρὰ δόξαν ῥηθήσεται· χαλεπὸν γὰρ ἰδεῖν ὅτι οὐκ ἂν ἄλλη τις εὐδαιμονήσειεν οὔτε ἰδίᾳ οὔτε δημοσίᾳ.

 

Με τη σημερινή μας συνάντηση ολοκληρώθηκαν οι εισηγήσεις και οι συζητήσεις της ανοιχτής μας παρέας. Είκοσι πέντε χρόνια μας πρόσφεραν αρκετά εναύσματα και αυτό μας δίνει την ελπίδα συνέχισης απ’ τον ερχόμενο Οκτώβριο.

Καλές διακοπές, καλό καλοκαίρι!





Αθηναϊκές Συναντήσεις Φιλοσοφικών Συζητήσεων-Αναζητήσεων (Φιλοσοφικό Καφενείο), 25ο έτος, Δημητρακοπούλου 53-55, Αθήνα. Τρίτη, 11.45. π.μ.

 23-4-2024: Η γένεση και η μεταφυσική  των πλατωνικών ιδεών (Εισηγητής: Λευτέρης Γκίκας) .

Οι υπερβατικές ιδέες δεν υπήρχαν πριν από τον Πλάτωνα, τον ιδιοφυή αυτόν φιλόσοφο. Είναι δικό του δημιούργημα και προδίδουν την κορύφωση της φιλοσοφικής του σκέψης και της ενορατικής του δύναμης.

            Τις ιδέες αυτές ο Πλάτων τις ορίζει ως το κοινό πολλών ιδεών ομωνύμων ως νοητές οντότητες απρόσιτες στις αισθήσεις, αγέννητες και άφθαρτες, αιώνιες και ανεξάρτητες  χώρου και χρόνου και υπάρχουν στον υπερουράνιο «τόπο».

            Γεννήθηκαν από τη Σωκρατική ηθικολογία και από τα νοήματα τα οποία απήλλαξε ο Σωκράτης εννοιολογικά από κάθε εμπειρικό στοιχείο. Η λέξη ιδέα προερχόμενη από τη λέξη ειδή του ρήματος ορώ, είδον, ίδω, στην εποχή του Πλάτωνα, σήμαινε το πρόσωπο του ανθρώπου, αυτό που κυρίως φαίνεται που μπορεί κανείς να το δει. Συνεπώς η ιδέα είναι η ειδή που μπορεί κανείς να δει. Η ειδή αυτή όμως γίνεται ειδή του Νου. Η οπτική ενέργεια μεταφέρεται από τον κόσμο της όρασης στον κόσμο της νόησης. Η νόηση είναι θέα του Νου και το αντικείμενό της, οι ιδέες θέμα επίσης του Νου.

            Οι  πλατωνικές ιδέες δεν είναι απλές έννοιες αλλά οντότητες που υπάρχουν ανεξάρτητες από τη νόηση του ανθρώπου κι έτσι λαμβάνουν μεταφυσική υπόσταση. Συνέχουν την αλήθεια και είναι πληρότητες.

            Ύψιστη ιδέα είναι η ιδέα του Αγαθού που κατέχει την ακρότατη θέση στην κλίμακα την οποία σχηματίζουν οι ιδέες. Επενεργεί ως ζωογόνος δύναμη των όντων, εκτείνεται σε κάθε είδος ουσίας και εμφανίζεται σε κάθε είδος σκέψης.

            Στην πολιτεία εκλαμβάνεται ως η ύψιστη κατάκτηση της ψυχής και ως κριτήριο της χρησιμότητας όλων των αγαθών. Είναι το ύψιστο μάθημα το αμήχανον κάλλος, η ομορφιά που σοκάρει. Οι αρετές καταξιώνονται μόνο εφόσον συνάπτονται προς το Αγαθό, που ταυτίζεται με τον Θεό.  

            Ο Πλάτων δεν ορίζει το Αγαθό, αλλά επιφαίνεται από την ενέργειά του. Τα αντικείμενα έχουν το είναι τους, την ουσία τους χάρη στο Αγαθό. Χωρίς αυτό να αποτελεί ουσία, αλλά είναι πέρα από την ουσία «Ουκ ουσίας όντος του Αγαθού, αλλά έτι επέκεινα της ουσίας πρεσβεία και δυνάμει υπερέχοντος». 

ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ:  21-5-2024:Πλάτων και Φιλοσοφία.  Καταληκτικό, 28-5-2024: Καταληκτικό.

 

Αθηναϊκές Συναντήσεις Φιλοσοφικών Συζητήσεων-Αναζητήσεων (Φιλοσοφικό Καφενείο), 25ο έτος, Δημητρακοπούλου 53-55, Αθήνα. Τρίτη, 11.45. π.μ.

 

  9-4-2024: Πλατωνικός και Ευρωπαϊκός Ιδεαλισμός.

 

Σχέδιο Εισήγησης: Υπάρχει διαφορά  ανάμεσα στον πλατωνικό και στον ευρωπαϊκό ιδεαλισμό. Με απλά λόγια, ο πλατωνικός ιδεαλισμός είναι υπερβατικός ενώ ο ευρωπαϊκός είναι υπερβατολογικός. Αυτό σημαίνει πως  (για να αναφέρουμε τον Kant ο οποίος χαρακτήρισε το σύστημά του υπερβατολογικό ιδεαλισμό) οι ιδέες είναι δημιουργήματα του λόγου ο οποίος με τη βοήθεια της φαντασίας μετατρέπει τις παραστάσεις σε έννοιες-ιδέες. Απλά, για πολλούς ευρωπαίους ιδεαλιστές, υπάρχει απόσταση απ’ τον εμπειρισμό, αλλά κάθε γνώση προϋποθέτει την αισθητή εμπειρία.

Είναι βέβαια οριακή η διαφορά και ό,τι προσεγγίζει τον ευρωπαϊκό ιδεαλισμό στον πλατωνικό είναι η βεβαιότητα πως ο λόγος δεν είναι υποτελής της αισθητής εμπειρίας και πως η γνώση υπερβαίνει το φυσικό συμβαίνον.

 

Η βασική διαφορά του ευρωπαϊκού ιδεαλισμού απ’ τον πλατωνικό δεν ‘’ισοπεδώνει’’, καθόσον οι Γερμανοί κυρίες εκφραστές του δεν ταυτίζονται, ενώ οι πλατωνικοί της Οξφόρδης ‘’επανακάμπτουν’’ στον Πλάτωνα. Θα δούμε επίσης πώς και κορυφαίοι επιστήμονες είναι πλατωνικοί.

Θα αναγνωσθούν αντιπροσωπευτικά κείμενα για να ακολουθήσει συζήτηση. (Πρβλ. Πλάτων, Φιλοσοφική Μυσταγωγία, Δρόμων, 2023).

 

 

ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ:  21-5-2024:Πλάτων και Φιλοσοφία.  Καταληκτικό, 28-5-2024: Καταληκτικό.

 

nikos.makris2@gmail.com    τηλ. 6977093615

Αθηναϊκές Συναντήσεις Φιλοσοφικών Συζητήσεων-Αναζητήσεων (Φιλοσοφικό Καφενείο), 25ο έτος, Δημητρακοπούλου 53-55, Αθήνα. Τρίτη, 11.45. π.μ.

 

 19-3-2024: Πλατωνική Μεταφυσική

 

Σχέδιο Εισήγησης: Ο όρος ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ (Μετά τα Φυσικά, είναι ο όρος ο οποίος δε δηλώνει παρά σειρά έργων του Αριστοτέλη, αλλά η πραγματική ονομασία είναι ΠΡΩΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ). Είναι γνωστή η ιστορία της Μεταφυσικής, όπως και η αμφισβήτησής της. Ωστόσο, κορμός της φιλοσοφίας η μεταφυσική, ανοίγει το δρόμο μια αξιόπιστης φιλοσοφικής αναζήτησης. Σε τι συνίσταται;

i.Ποια η πρωτοπληροφορία η οποία καθιστά εννοητή την αίσθηση και την αντίληψη;

iiΠώς ορθώνεται μία θεώρηση της λογικής, της πολιτειολογίας, της αισθητικής, των επιστημών του ανθρώπου, της ηθικής;

Η πλατωνική φιλοσοφία εδράζεται στη μυστική πρωτοσύλληψη του είναι των όντων, των έγχρονων όντων (υπαρχόντων αισθητών) αλλά και των καταλληλοτήτων του ανθρωπίνως υπάρχειν, και άγεται διαμέσου της διαλεκτικής στη λογική. Ήδη, μεταφυσική είναι η αειγενής πληροφορία κατά την οποία ο άνθρωπος συναντά το αιώνιο είναι σε κάθε συγκεκριμένο αισθητό και κατάσταση κατά τρόπο που διενώνει λόγο και συναίσθημα στην ενότητα λόγου και συναισθήματος ως ηθικοδινοητικώς υπάρχειν.

Αυτό θα αναπτύξουμε με την παράθεση υπέροχων κειμένων (Πρβλ. Πλάτων, Φιλοσοφική Μυσταγωγία, Δρόμων, 2023).

 

 

 

ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ: 9-4-2024: Πλατωνικός και Ευρωπαϊκός Ιδεαλισμός. 23-4-2024: Πλάτων και Φιλοσοφία. 21-5-2024: Καταληκτικό.

 

nikos.makris2@gmail.com    τηλ. 6977093615




Αθηναϊκές Συναντήσεις Φιλοσοφικών Συζητήσεων-Αναζητήσεων (Φιλοσοφικό Καφενείο), 25ο έτος, Δημητρακοπούλου 53-55, Αθήνα. Τρίτη, 11.45. π.μ.

 

 5-3-2024: Πλατωνική Λογική και Μυστική.

 

Σχέδιο Εισήγησης: Είναι γνωστό πως ο Αριστοτέλης θεωρείται ως ο μέγιστος λογικολόγος, παρά τις ενστάσεις των Αναλυτικών και των λογικομαθηματικών. Ωστόσο, όλοι αναγνωρίζουν την ανεπανάληπη συμβολή του Σταγειρίτη.

Ο Πλάτων δεν έγραψε κανένα βιβλίο αποκλειστικά αφιερωμένο στη λογική, παρά τα κείμενα της λεγόμενης γεροντικής περιόδου της πλατωνικής δημιουργίας. Ωστόσο, η πλατωνική λογική αναδύεται απ’ τη γνωσιολογία και είναι γνωστή ως διαλεκτική (συνέχεια της μαιευτικής μεθόδου του Σωκράτη). Εμβαθύνοντας στην πλατωνική λογική οδηγούμαστε στις πηγές της, σε ό,τι δηλαδή καθιστά δυνατό το ορθώς λογίζεσθαι, στην αληθή δόξα μετ’ επιστήμης. Αυτή η θεώρηση η οποία ακραγγίζει ιδέες και αριθμούς συνιστά θεμέλιο: Την με την ανάμνηση αναγνώριση της αιώνιας φύσης των πραγμάτων που υπό ποικίλους ιριδισμούς στηρίζεται στο είναι του υπάρχοντος. Πρόκειται για μία μη παραστάσιμη αλήθεια η αρχή της οποίας είναι μυστική. Απλά: Η πλατωνική μυστική πορίζει τη μεταφυσική και ως συνέπειά της τη λογική.

Αυτό θα αναλύσουμε με ανάγνωση κειμένων.

 

ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ: Πλατωνιστές φιλόσοφοι και επιστήμονες. 19-3-2024: Πλατωνική Μεταφυσική. 9-4-2024: Πλατωνικός και Ευρωπαϊκός Ιδεαλισμός. 23-4-2024: Πλάτων και Φιλοσοφία. 21-5-2024: Καταληκτικό.

 

nikos.makris2@gmail.com    τηλ. 6977093615




Αθηναϊκές Συναντήσεις Φιλοσοφικών Συζητήσεων-Αναζητήσεων (Φιλοσοφικό Καφενείο), 25ο έτος, Δημητρακοπούλου 53-55, Αθήνα. Τρίτη, 11.45. π.μ.

20-2-2024: Πλωτίνος και Νεοπλατωνισμός.

Σχέδιο Εισήγησης: Με τον Πλωτίνο (205-270), εκατονταετίες μετά τον Πλάτωνα, ο Νεοπλατωνισμός που θεμελιώθηκε στην Αλεξάνδρεια με τον Αμμώνιο Σακκά, κορυφώνεται  και καθίσταται συμπληρωματική και ανανεωτική δημιουργία η οποία επεκτείνει την πλατωνική σκέψη. Κατά τον Πλωτίνο ο οποίος προτείνει τις τρεις αρχικές αρχές, το Εν ή Αγαθόν, τον Νου και την ψυχή, υπάρχει μία μυστική διακοινωνία των αρχών πάντα υπό το φως των πλατωνικών ιδεών.  Ωστόσο, το αγαθόν από υπερπλησμονή αγαθότητας, άλλο ποιεί, τον νου. Ήδη, η ψυχή που είναι αιχμαλωτισμένη μετά την πλατωνική πτώση (κόπωσις θέας νοητής του αγαθού), κοινωνεί μυστικά με νου και αγαθό και αυτή η κοινωνία είναι μυστική. Έχουμε δηλαδή μία εισβολή της μυστικής στο πλατωνικό έργο που στον Πλάτωνα υποκρούεται οπωσδήποτε. Ο πλατωνικός έρως επομένως προσλαμβάνει δυναμικότερες διαστάσεις, όπως θα συζητήσουμε. Μετά τον Πλωτίνο οι μετέπειτα νεοπλατωνικοί (Πλωτίνος, Ιάμβλιχος, Πρόκλος κ.α.), νοθεύουν κάπως τον Νεοπλατωνισμό με ανατολικά-θεοσοφίζοντα στοιχεία, παρά τη γονιμότητα ορισμένων θέσεών τους. Θα αναγνωστούν σημαντικά πλωτινικά κείμενα.

Κείμενα: Πλωτίνος, 205-270, : Πολλάκις ἐγεiρόμενος εἰς ἐμαυτόν ἐκ τοῦ σώματος καί γινόμενος τῶν μέν ἄλλων ἒξω, ἐμαυτοῦ δέ εἲσω, θαυμαστόν ἡλίκον ὁρῶν κάλλος, καί τῆς κρείττονος μοίρας πιστεύσας τότε μάλιστα εἶναι , ζωήν τε αρίστην ἐνεργήσας καί τῷ θείῳ εἰς ταυτόν γεγενημένος… (Συχνά, καθώς βγαίνω έξω απ’ το σώμα μου και αισθανόμενος ότι βρίσκομαι έξω απ’ τα άλλα αισθητά πράγματα, αλλά στα βάθη του εαυτού μου, καθώς βλέπω ένα θαυμασιώδες κάλλος και καθώς βεβαιώνομαι πια πως βρίσκομαι τότε στην καλύτερη ευτυχία  σαν να έζησα την άριστη ζωή και να ενώθηκα με το θείο…)             Εννεάδες, ΙV.8. 1-9.

ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ  5-3-2024: Πλατωνική Λογική και Μυστική. Πλατωνιστές φιλόσοφοι και επιστήμονες. 19-3-2024: Πλατωνική Μεταφυσική. 9-4-2024: Πλατωνικός και Ευρωπαϊκός Ιδεαλισμός. 23-4-2024: Πλάτων και Φιλοσοφία. 21-5-2024: Καταληκτικό.

nikos.makris2@gmail.com    τηλ. 6977093615







Αθηναϊκές Συναντήσεις Φιλοσοφικών Συζητήσεων-Αναζητήσεων (Φιλοσοφικό Καφενείο), 25ο έτος, Δημητρακοπούλου 53-55, Αθήνα. Τρίτη, 11.45. π.μ.

6-2-2024: Πλατωνική Μυσταγωγία και φιλοσοφία.

 

 Σχέδιο Εισήγησης: Υπό τον όρο φιλοσοφική μυσταγωγία εννοούμε το ουσιώδες του πλατωνικού μηνύματος, ό,τι δηλαδή καθιστά την πλατωνική φιλοσοφία προϋπόθεση του φιλοσοφείν και υπ’ αυτό το πνεύμα βασική προκείμενη κάθε φιλοσοφικού εγχειρήματος. Ωστόσο, με τον Πλάτωνα δεν περαίνεται η φιλοσοφία, δεν καθίσταται δηλαδή σοφία, αλλά ανοίγονται οι αμετάθετοι ορίζοντες του φιλοσοφείν.

Εννοούμε: 1. Δεν είναι δυνατή η γνώση οποιουδήποτε αισθητού χωρίς τη νόηση-εννόηση της αποκλειστικής του σημασίας-νοήματος ώστε να καταστεί δυνατή η έγκυρη προτασιακή έκφραση. 2. Η ιδέα κάθε πράγματος-αισθητής οντότητας καθιστά δυνατή την αντίληψη της αλλαγής των φαινομένων μόνο και μόνο επειδή το είναι τους, οι ιδέες τους δηλαδή κοινωνούν στον κόσμο του αγαθού, του απολύτου. (παράδειγμα οι αριθμοί και ο διασυσχετισμός τους). 3. Η μεταφυσική εγκυρώνει την ισχύ της λογικής και καθιστά δυνατό το δια-λογίζεσθαι. 4. Η αιώνια φύση των πραγμάτων ανοίγει το δρόμο στην ηθική θεώρηση, όπου μόνο το ηθικό ως δικαιοσύνη, ως αλήθεια, ως εντιμότητα, ως φιλαλήθεια κ.ο.κ. νοηματοδοτεί πληρωματικά τη ζωή. 5. Ηθική και λογική ταυτίζονται. 6. Η επιστήμη πια (αληθής δόξα μετ’ επιστήμης) συνιστά ατρεμή πληροφορία του συμβαίνοντος.

Θα αναγνωστούν σημαντικά πλατωνικά κείμενα.

 

ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ 20-2-2024: Πλωτίνος και Νεοπλατωνισμός. 5-3-2024: Πλατωνική Λογική και Μυστική. Πλατωνιστές φιλόσοφοι και επιστήμονες. 19-3-2024: Πλατωνική Μεταφυσική. 9-4-2024: Πλατωνικός και Ευρωπαϊκός Ιδεαλισμός. 23-4-2024: Πλάτων και Φιλοσοφία. 21-5-2024: Καταληκτικό.

nikos.makris2@gmail.com    τηλ. 6977093615 





Αθηναϊκές Συναντήσεις Φιλοσοφικών Συζητήσεων-Αναζητήσεων (Φιλοσοφικό Καφενείο), 25ο έτος, Δημητρακοπούλου 53-55, Αθήνα. Τρίτη, 11.45. π.μ.

17-1-2024: : Ο πλατωνικός Σωκράτης και το πνεύμα του    ιδεαλισμού.

 

 Σχέδιο Εισήγησης: Η δεύτερη περίοδος ανάπτυξης της σκέψης του Πλάτωνος είναι η κυρίως περίοδος της πλατωνικής φιλοσοφίας, η περίοδος δηλαδή ανάπτυξης του ό,τι αποκαλούμε ιδεαλισμό. Δε θα υπερβάλλαμε αν λέγαμε πως χωρίς τον πλατωνικό ιδεαλισμό είναι αδύνατη η κατανόηση της φιλοσοφικής εν γένει προσπάθειας.

Ιδέες είναι η αιώνια φύση κάθε πράγματος και ‘’θεώνται’’ απ’ το νου με την ανάμνηση. Πώς είναι δυνατή η ιδέα κάθε πράγματος όταν η αλλαγή είναι αέναη; Ήδη αναδύονται ερωτήσεις σχετικές με το είναι του χρόνου, της αίσθησης, του λόγου, της αντίληψης. Χωρίς την κατανόηση του είναι της ιδέας που επικαλείται το αγαθό, είναι αδιανόητη η λογική, αλλά και η αισθητική.

Θα αναστραφούμε με την πλατωνική προβληματική και με προσφυγή σε κείμενα του φιλοσόφου.

 

ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ: 6-2-2024: Πλατωνική Μυσταγωγία και φιλοσοφία. 20-2-2024: Πλωτίνος και Νεοπλατωνισμός. 10-3-2024: Πλατωνική Λογική και Μυστική. Πλατωνιστές φιλόσοφοι και επιστήμονες. 9-4-2024: Πλατωνική Μεταφυσική. 8-5-2024: Πλατωνικός και Ευρωπαϊκός Ιδεαλισμός. 22-5-2024: Πλάτων και Φιλοσοφία.

nikos.makris2@gmail.com    6977093615







Αθηναϊκές Συναντήσεις Φιλοσοφικών Συζητήσεων-Αναζητήσεων (Φιλοσοφικό Καφενείο), 25ο έτος, Δημητρακοπούλου 53-55, Αθήνα. Τρίτη, 11.45. π.μ.

12-12-2023: : Ο Σωκρατικός Πλάτων.

 

 Σχέδιο Εισήγησης: Τρεις είναι οι περίοδοι διάπτυξης της πλατωνικής σκέψης. Η πρώτη διακρίνεται για την ανάπτυξη της σωκρατικής κυρίως σκέψης, παρόλο που παρεισφρύουν και στοιχεία προερχόμενα απ’ τους ορφικοπυθαγορείους. Είναι όμως σαφές πως ο Σωκράτης φωτίζεται με τα έργα της πρώτης περιόδου του Πλάτωνα. Κύρια έργα: Χαρμίδης, Απολογία, Κρίτων, Μένων, Ευθύδημος, Λάχης. Το ουσιώδες αυτής της περιόδου συνίσταται στην ανεπανάληπτη στροφή της σκέψης στον άνθρωπο, στην υποκειμενικότητα και στη σχέση της με το είναι, με το οικουμενικό είναι το οποίο εγγυάται την ύπαρξη λόγου και λογισμού στηριγμένου στην απόλυτη αλήθεια, στην αληθή δόξαν μετ’ επιστήμης, στην υπέρβαση δηλαδή της απλής δοξασίας, της αβασάνιστης δηλαδή γνώμης με αφετηρία το λόγο, πηγή του οποίου δεν είναι το επιφανειακά συμβαίνον, αλλά η ατρεμής αλήθεια, η οντική αλήθεια, πηγή της οποίας είναι το θείο.

Θα αναγνωσθούν αρκετά κείμενα αυτής της περιόδου.

 

ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ: 17-1-2024: Ο πλατωνικός Σωκράτης και το πνεύμα του    ιδεαλισμού. 7-2-2024: Πλατωνική Μυσταγωγία και φιλοσοφία. 21-2-2024: Πλωτίνος και Νεοπλατωνισμός. 20-3-2024: Πλατωνική Λογική και Μυστική. Πλατωνιστές φιλόσοφοι και επιστήμονες. 10-4-2024: Πλατωνική Μεταφυσική. 8-5-2024: Πλατωνικός και Ευρωπαϊκός Ιδεαλισμός. 22-5-2024: Πλάτων και Φιλοσοφία.

nikos.makris2@gmail.com    6977093615



Αθηναϊκές Συναντήσεις Φιλοσοφικών Συζητήσεων-Αναζητήσεων (Φιλοσοφικό Καφενείο), 25ο έτος, Δημητρακοπούλου 53-55, Αθήνα.

Φίλες και φίλοι,

με χαρά σας ανακοινώνουμε πως οι συναντήσεις μας θα συνεχισθούν για 25η χρονιά και με θέμα

                   ΠΛΑΤΩΝ: ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ.

Πρόκειται για όντως ουσιώδες θέμα με αιώνια προβληματική και μύριες όσες εξακτινώσεις.

Οι συζητήσεις μας θα πραγματοποιούνται κάθε Τρίτη, στις 11.45 π.μ. και ορίζονται ως εξής:

24-10-2023: Απ’ τη μυθολογία στο μυθικό πνεύμα.

14-11-2023: Παρμενίδης ο Μέγας.

28-11-2023: Ηράκλειτος και Σωκράτης.

12-12-2023: Ο Σωκρατικός Πλάτων.

16-1-2024: Ο πλατωνικός Σωκράτης και το πνεύμα του   

ιδεαλισμού.

6-2-2024: Πλατωνική Μυσταγωγία και φιλοσοφία.

20-2-2024: Πλωτίνος και Νεοπλατωνισμός.

19-3-2024: Πλατωνική Λογική και Μυστική. Πλατωνιστές φιλόσοφοι και επιστήμονες.

9-4-2024: Πλατωνική Μεταφυσική.

7-5-2024: Πλατωνικός και Ευρωπαϊκός Ιδεαλισμός.

21-5-2024: Πλάτων και Φιλοσοφία.

Ελπίζω πως θα έχουμε πολλές ευκαιρίες συμπροβληματισμού στο πλαίσιο της ανοιχτής φιλοσοφικής προβληματικής καθόσον η φιλοσοφική αναζήτηση οδηγεί στην εγγύτητα ανθρώπων-συνανθρώπων. Όπως πάντα, η είσοδος είναι ελεύθερη.

                                                                   Με ευχαριστίες

                                                                     Νίκος Μακρής

τηλ. 6977093615

nikos.makris2@gmail.com



Αθηναϊκές Συναντήσεις Φιλοσοφικών Συζητήσεων-Αναζητήσεων (Φιλοσοφικό Καφενείο), 25ο έτος, Δημητρακοπούλου 53-55, Αθήνα,14-11-2023:

 

Παρμενίδης ο Μέγας 540-480 π.Χ.

 Μέγαν και πατέρα αποκαλεί ο Πλάτων τον Παρμενίδη, του γένους του Ελεατικού. Πατέρας της ελεατικής Σχολής υπήρξε ο Ξενοφάνης ο Κολοφώνιος, αλλά ο Παρμενίδης προσέδωσε αθάνατη δόξα στη σχολή αλλά και στη φιλοσοφία. Το μόνο έργο του το οποίο γνωρίζουμε και του οποίου σώθηκαν ευάριθμες σελίδες είναι η για πάντα θεμελίωση της οντολογίας και μάλιστα σε σημείο που δεν είναι δυνατό να υπερβαθεί.

Θα αναφέρουμε τις κύριες θέσεις του τις οποίες και θα αναπτύξουμε:

1.     Το είναι είναι ένα, απόλυτο, άτμητο, ολότητα, ουλομελές, νοείν που ταυτίζεται με το είναι. Μονισμός δηλαδή.

2.     Ό,τι φαίνεται, ό,τι χρονίζεται, ό,τι μεταβάλλεται κ.ο.κ., δεν είναι παρά φαίνεσθαι, πλάνη, δόξα βροτών.

3.     Άρνηση του χρόνου, απόλυτη και αληθεύουσα παρουσία του είναι.

Τα βασικά στοιχεία της οντολογίας του Ελεάτη παραμένουν και θα παραμένουν όχι μόνο ως περιδέραια της προσωκρατικής σκέψης, αλλά ανυπέρβλητοι προβληματισμοί που γονιμοποιήθηκαν απ’ τον Πλάτωνα και από μεγάλους φιλοσόφους. Μπορούμε να τα συναντάμε και σε μεγάλες στιγμές τις Ανατολικής σκέψης, παρά το μυθικό επικάλυμμα των ανάλογων θρησκευτικών παραδόσεων.

 

 

...τό  γάρ αυτο νοειν εστίν τε καί ειναι.

ουδέ διαιρετόν εστιν, επει παν εστιν οµοιον.

ταυτον δ' εστι νοειν τε και ου ενεκεν εστι νόηµα.

 

 

Θα αναλύσουμε και άλλα αποσπάσματα του φλοσόφου.

 

 Αθηναϊκές Συναντήσεις Φιλοσοφικών Συζητήσεων-Αναζητήσεων (Φιλοσοφικό Καφενείο), 25ο έτος, Δημητρακοπούλου 53-55, Αθήνα. Τρίτη, 11.45. π.μ.

               28-11-2023: Ηράκλειτος και Σωκράτης

Σχέδιο Εισήγησης:  Ο Ηράκλειτος,-540-480, είναι ο δεύτερος μεγάλος πόλος με τον Παρμενίδη πρώτο, παρόλο που υπήρξαν περίπου σύγχρονοι. Σε αντίθεση με τον Παρμενίδη, πατέρα του μονισμού και της οντολογίας, ο Ηράκλειτος πρεσβεύει πως συστατικό στοιχείο του κόσμου μας είναι η κίνηση, η μεταβολή, οι αλλαγές, παρά το ότι ο λόγος είναι κοινός, αναλλοίωτος, αμετάβλητος, απόλυτος. Ήδη τίθεται το πρόβλημα της διαλεκτικής, της δυνατότητες ‘’συνδυασμού’’ το έγχρονου με το αιώνιο.

                                                *

Με τον Σωκράτη, -470-399, άρχεται η ανθρωπολογική περίοδος της φιλοσοφίας, η μεγάλη παράδοση κατά την οποία κέντρο και αφετηρία προσέγγισης της αλήθειας είναι ο λόγος, ο ανθρώπινος λόγος ο οποίος ορίζει και ρυθμίζει τις μεγάλες ανθρωπολογικές-φιλοσοφικές ερωτήσεις.

Θα δούμε τη σπουδαιότητα αυτών των δύο μεγάλων ανδρών με αφετηρία κείμενά τους.

 

 

ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ:

12-12-2023: Ο Σωκρατικός Πλάτων.

17-1-2024: Ο πλατωνικός Σωκράτης και το πνεύμα του   

ιδεαλισμού.

7-2-2024: Πλατωνική Μυσταγωγία και φιλοσοφία.

21-2-2024: Πλωτίνος και Νεοπλατωνισμός.

20-3-2024: Πλατωνική Λογική και Μυστική. Πλατωνιστές φιλόσοφοι και επιστήμονες.

10-4-2024: Πλατωνική Μεταφυσική.

8-5-2024: Πλατωνικός και Ευρωπαϊκός Ιδεαλισμός.

22-5-2024: Πλάτων και Φιλοσοφία.

 





 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου